Een ongekende verzameling platenhoezen van kunstenaars van de jaren 1950 tot vandaag

Sinds het begin van het modernisme hebben visuele en muziekproductie een bijzonder intieme relatie gehad. Van Luigi Russolo's futuristisch manifest L'Arte dei Rumori (De kunst van het lawaai) uit 1913 tot Marcel Duchamps dubbelzijdige schijven Rotoreliefs uit 1925: de 20e eeuw kende een steeds vruchtbaarder uitwisseling tussen geluiden en vormen, tekens en melodieën, en verschillende gebieden van compositie en performance.

In Francesco Spampinato's unieke bloemlezing van platenhoezen van kunstenaars ontdekken we het ritme van deze bijzondere culturele geschiedenis. Het boek presenteert 450 platenhoezen en platen van beeldende kunstenaars uit de jaren 1950 tot nu, en onderzoekt hoe modernisme, Pop Art, Conceptual Art, postmodernisme en verschillende vormen van hedendaagse kunstpraktijken allemaal dit nevenveld van visuele productie hebben geïnformeerd en de massadistributie van muziek hebben ondersteund met bepalende beeldtaal die snel en suggestief een auditieve ontmoeting oproept.

Onderweg vinden we Jean-Michel Basquiat's stedelijke hiërogliefen voor zijn eigen Tartown platenlabel, Banksy's gestencilde graffiti voor Blur, en een gespietste Salvador Dalí vlinder op Jackie Gleason's Lonesome Echo. Er zijn inzichtelijke analyses en factsheets naast de covers met vermelding van de artiest, artiest, albumnaam, label, jaar van uitgave, en informatie over het originele artwork. Interviews met Tauba Auerbach, Shepard Fairey, Kim Gordon, Christian Marclay, Albert Oehlen, en Raymond Pettibon voegen persoonlijke verhalen toe over de samenwerkingsrelatie tussen kunstenaars en muzikanten.